Gevaarlijke wegen, no la place in La Paz and a smo

Na een ruime 2 weken in Peru te hebben rondgereisd was het tijd voor het volgende land nl Bolivia. Volgens mij hadden al heel veel touristen deze route een keer afgelegd want alles -ook de grensformaliteiten- verliepen soepeltjes en de eerste kennismaking met Bolivia was Copacobana. Nee deze Copacobana is echt een stuk saaier dan die in Brazilie, maar gelukkig hoefde ik hier maar een uurtje te wachten op mijn aansluitende bus.
Ik heb een rondje door het backpackersdorp gedaan en ik heb maar één interessant ding gezien en dat was de ¨goodluck¨ sessie. Deze sessie wil zeggen alle Bolivianen die een nieuwe auto/ minubus of vrachtwagen hebben gekocht parkeren de auto voor de kerk en versieren deze met bloemen vele soorten prullaria, besprenkelen de nieuwe aanwinst met bier en steken vuurwerk af voor veilige miles. Dan komt de priester langs en zegent de auto in en zegt volgens mij een paar belangrijke woorden tegen de auto en de bestuurder en dan begint het grote alcohol drinkfestijn.
Na een (korte) stop in Copacobana verder gereisd naar La Paz. De binnenkomst in deze stad was een beetje shocking nl de arme stedelingen wonen bovenaan de berg en dit is naast het armere ook het smerige deel vd stad.
Gelukkig had ik de mazzel dat ik onderaan de berg moest zijn en de tocht hiernaar toe was vanwege de kleine maar overvolle straten nog een hele uitdaging en na een klein uur waren we dan op de plaats van bestemming. Ik heb gekozen voor een iets beter hotel en 10 minuten na het inchecken was het al feest en precies tegenover het hotel was een opstootje en dat ging er niet heel zachtzinnig aan toe en de politie wist wel hoe om te gaan met de relshoppers en er werd flink gezwaaid en geslagen met de gummiknuppel en ik zat eerste rangs om alles te zien. Hmmm het begin van mijn bezoek aan La Paz is er een die ik zeker niet snel zal vergeten!

Nu heeft La Paz iets te bieden en dat is de afdaling op de meest Dangerst road van de wereld. Maar jullie eigen ´stuntman´ heeft het niet meer zo op fietsen en heeft deze adralinekick met pijn in z´n hart aan zich voorbij laten gaan snif snif maar gelukkig heb ik een uitnodiging om na terugkomst iedere zondagochtend een fietsteam in Nederland te komen versterken en dat zal vast ook een ontzettende kick geven haha. Ik heb gekozen voor een grandytour dwz door de stand heen slenteren en genieten van al het moois wat La Paz te bieden heeft. Nu was dat niet heel veel en na zo´n 3 uur had ik alles incl 2 koffieshops al wel een beetje gezien:-(

Het was een van de eerste keren voor me dat ik me niet echt op gemak voelde in een wereldstad enerzijds komt dat door de hoge criminaliteit, waarmee ze in
La Paz te maken hebben en anderzijds waren het de schoenpoetsers waarvan ze er 100´den hadden rondlopen alsook zitten en aangezien schoenpoetsen een niet al te best imago heeft droegen alleschoenpoetsers bivakmutsen. Ik ben regelmatig bevraagd of ze ook mijn schoenen mochten poetsen, maar ik heb vriendelijk bedankt voor deze service alleen van een smootcriminal moet ik niet zo heel veel hebben. Want: who is Bad;-)

Andere backpackers hadden het me al gezegd La Paz ´you love it´ or ´you hate it´. Hoe ik het ervaren heb mogen en kunnen jullie vast zelf heel goed invullen en na één dag hield ik het voor gezien en ben ik begonnen aan mijn eerste reis in Bolivia en dat was een realy big experience........

....... De bus waarin ik de geplande 12uur zou moeten zitten was nog redelijk luxe en comformtabel. De reis uit La paz was een big adventure voor me alleen koste het de nodige tijd om La Paz uit te komen, vanwege de vele files het onverantwoorde rijgedrag (groen is gasgeven maar rood, waarvoor wa dat ook alweer oja gasgeven) maar toen dat eindelijk was gelukt kwamen we op snelheid. Alleen wel erg jammer dat ze geen dekentje en kussen hadden uitgedeeld en dat de verwarming kapot was.
Het werd me op den duur toch koud in de bus en de ijsbloemen zaten op het raam brrrr. Jo leek wel een Michelin man met 2 truien, een jas, een must en warme -kado- sokken alleen echt warm had en kreeg ik het maar niet:-( De volgende keer toch maar iemand mee op reis nemen die me een beetje warm kan houden haha. Of anders toch maar een warmer land uitzoeken (ik ben jullie maar voor want anders zie/lees ik dat in mijn weblog;-). Tot overmaat van ramp heb ik 2 uur langer in de bus mogen zitten, vanwege problemen met de bus. Na 14 uur dan eindelijk aangekomen op mijn tweede plaats van bestemming en hier kon ik weer een beetje op temperatuur komen en dat had ik nodig want slecht slapen en kou leveren niet de beste Joost op. Enne ook a-muziekanten zouden daar veel aan kunnen vernaderen!!