Rust, ontspanning, schone lucht versus drukte en s

Na zo'n 2 weken rust, zon, zee, strand maar vooral weinig verkeer ging ik de laatste 2 dagen van mijn reis afsluiten in Jakarta en wat een wereld van verschil is dat zeg!! Samen met Herbert, Nathalie en Luuk ben ik mee teruggevlogen naar Jakarta en dat is net aan goed gegaan. Op de luchthaven van Denpasar kregen we namelijk te horen dat onze vlucht 30 minuten vertraagd zou zijn, wij hadden hierdoor allemaal zoiets van dan kunnen we het heerlijk rustig aandoen en waarom zullen we dan niet gaan voor koffie bij de Strarbucks.
Nu zat deze Strabucks net buiten de vertrekhal maar als je tijd genoeg hebt..... Toen onze koffie eindelijk op was, Luuk voldoende had geoefend met lopen en de mannen wisten wat er allemaal gebeurt was in de wereld (toch handig die wifi punten) zijn we terug gegaan naar de vertrekhal alleen hmmm zie we dat nu goed vertrekt het vliegtuig nu weer op de oorspronkelijke tijd? Ja dus, na de douane en incheck formaliteiten en het trekken van een sprint uiteindelijk toch net op tijd bij het vliegtuig. Uithijgend in het vliegtuig kon ik me alleen maar bedenken dit maak je dus alleen maar mee in Indonesie;-)

In Jakarta ben ik samen met Herbert on-tour gegaan en hebben we een bezoek gebracht aan de oude stad. Hier zijn nog overblijfselen uit de VOC tijd te zien en bezichtigen, wel jammer dat de Indonesiërs niet veel om gebouwen geven en zeker niet de oudere. Vele gebouwen zien er dan ook zeer verwaarloosd uit en voor de veiligheid hebben ze vaak de straten rondom de oude gebouwen met lint of hekken afgezet, dit om het verkeer en wandelaars te beschermen tegen vallende brokstukken.
In de oude stad hebben we een klein stukje rondgelopen, zijn we het oude stadhuis uit de VOC tijd, wat overigens nu dienst doet als museum, bezichtigd. Niet heel spectaculair overigens maar nog wel een van de weinige plekken waar je nog enkele meubels, schilderijen en kanonnen uit de VOC tijd kan zien. Toch wel bijzonder en om trots op te zijn die Nederlandse overblijfselen ver, ver verweg van mijn eigen kleine kikkerlandje. Als laatste hebben we een hapje gegeten in een restaurant met uitzicht op het stadhuis, maar wat het zo bijzonder maakte was dat je het gevoel had terug te gaan naar de jaren 30 want de uitstraling en atmosfeer was er een van een lange tijd gelden. Alleen dan wel weer jammer dat het eten niet heel bijzonder was maar alai we kunnen niet alles hebben hoor en gelukkig was het eten niet 70 a 80 jaar oud!!
Naast de oude stad zijn we ook nog naar de haven van Jakarta geweest. Iedere keer zijn havens voor mij weer indrukwekkend om te zien maar die in Jakarta was nog lang niet zo modern en veilig als de haven in Rotterdam. Het was een drukke bezigheid en er lagen vele houten boten. Wel veel groter dan het vissersbootje waarop ik van Sumbawa naar Komodo zou kunnen gaan, maar de staat van de boten was net zo goed (lees slecht) gelukkig hoefde ik niet mee te varen;-) Bijzonder om te zien hoe de boten werden in- en uitgeladen bijna alles gebeurt namelijk nog met de hand en de loodsmannen doen alles met een minimum aan veiligheidsmiddelen. De veiligheidshelmen, veiligheidsschoenen en handschoenen waren op 1 hand te tellen. Na een indrukwekkend rondje door de haven nog een fotostop gemaakt bij een vestigingstoren en oud VOC havenkantoor en daarna was het weer de hoogste tijd om terug te gaan naar de ' nieuwe' stad. Ik heb nog een stop gemaakt bij de 2 mega shoppingmalls waar ik begin maart al eens was geweest en gelukkig deze keer niet verdwaald en het was een veel goedkoper bezoekje deze keer want de i-pad had ik al gekocht.

De laatste dag Indonesië, betekende voor mij vroeg opstaan enerzijds om alvast een beetje te wennen aan het Nederlandse werkritme maar ook om Nathalie nog even te kunnen zien en spreken. Na het ontbijt begonnen met het gevecht met de backpack en toen dit erop zat was het tijd voor het laatste uitstapje met Herbert en Luuk. We zijn samen naar hoe kan het ook anders een shoppingmall gegaan en hebben mijn laatste uurtjes goed besteed, wel raar dat je je dan gaat beseffen dat het einde van de reis er (bijna) opzit en dat het weer een poos gaat duren voordat ik de Indonesische kameraden weer ga zien. Volgens mij was ik de laatste dag minder spraakzaam dan normaal maar ook zonder veel te zeggen kan je het goed naar je zin hebben en wat zijn nu woorden.....
Behalve dat ik het besef had dat de ruime maand van reizen erop zat hadden de weergoden dat ook goed in de gaten en na vele moessons tijdens vorige reizen door Azië alsook de meest recente in Indonesië was de laatste regenbui de voor mij meest extreme ooit. Het heeft een aantal uren hard gewaaid en geregend en de autorit van de shoppingmall terug naar het huis van Nathalie en Herbert zal ik niet snel vergeten ik zag nl bijna niets van wat er zich links of rechts afspeelde op straat en het enige wat ik me nog herinner zijn de vele omgewaaide bomen en takken ed. op de weg.
Een nadeel van slecht weer is wel dat de wegen in Jakarta dichtslippen en de reis naar de luchthaven was een minder ontspannende voor me over een afstand waar ik geregeld 10 minuten over deed koste deze keer toch al zo'n 30 minuten en als je een vliegtuig moet halen dan zit je jezelf van binnen op te vreten. Dankzij een beetje geluk op de tolweg er kwam namelijk een colonne van belangrijke personen voorbij en de goede rijvaardigheid van de chauffeur (gewoon aansluiten achter aan de colonne;-) toch nog ruim op tijd aangekomen op de luchthaven. Na de incheck procedure werd nog wel een beetje moeilijk gedaan over mijn visum want ik was er toch echt een dagje te lang, na het beantwoorden van vele vragen werd ik dan toch doorgelaten en mocht ik naar het vliegtuig. Helaas wel jammer dat de vakantie zo afgesloten moest worden.

De vlucht terug naar Nederland is goed verlopen en na een 14 uur vliegen uiteindelijk om 6:30 weer veilig geland op Schiphol. De komende dagen mag ik weer gaan wennen aan het Nederlandse ritme, eten maar vooral het weer gelukkig begint mijn werkweek pas op maandag 21 maart en als voorbereiding krijg ik zondag 2 collega's op bezoek dan kan ik mooi oefenen met het vertellen van de vakantieverhalen en gaan we met z'n drieën sportief doen en -hopelijk- genieten van een goede pot voetbal PSV - FC Utrecht. Voor het wedstrijd verslag ben ik niet de aangewezen verslaggever -ik doe alleen de reisverslagen- maar vast en zeker dat een andere verslaggever een mooi stukje in de krant voor jullie wil schrijven;-)

Zoals jullie weten zit mijn reis er weer op en ik kijk hier met goede herinneringen op terug. Ik heb een goed excuus om nog zeker een aantal keren terug te gaan want je bent en blijft benieuwd wat hoe het in Jakarta gaat en er zijn nog zoveel mooie plekken die ik nog een keer in Indonesië wil zien zo dus ook de Komodo dragons maar ook Lombok en Bali zijn me zeer goed bevallen. Als ik weer op reis ga dan horen jullie dat uiteraard van me en dan beloof ik weer om mijn reispagina bij te houden want aan jullie reactie te merken blijven jullie het leuk vinden om mijn avonturen te lezen. Ik wil iedereen bedanken voor jullie leuke reacties op mijn waarbenjij.nu pagina maar ook de mailtjes + sms'jes en telefoontjes die ik tijdens mijn vakantie heb mogen ontvangen, het deed me goed;-)
Wie ik ook vooral wil bedanken zijn Herbert, Nathalie en Luuk voor de zeer leuke tijd samen in Jakarta, maar ook bij de Bromo vulkaan, Yojakarta en op Bali en natuurlijk voor de tijd dat ik alleen mocht rondreizen door jullie voor- en achtertuin. Ik heb een mooie en onvergetelijke tijd gehad en ga jullie gastvrijheid, gezelligheid maar ook de speeluurtjes met Luuk missen sniff. Ik zie uit naar een volgende keer en of het nu Nederland of Indonesië wordt het gaat vast en zeker een mooie en leuke tijd worden!!

Ps. Luuk " You never walk alone" .......