Shaking but absolutly not healty,

De eerste 2 keer heb ik met het vliegtuig een deel van de reis afgelegd. Alleen mijn volgende bestemming had niet de beschikking over een vliegveld en ja dan moet je een paar stapjes terug doen qua luxe en comfort. Ik had de keuze uit de trein of de bus en heb uiteindelijk gekozen voor de bus en dat heb ik gemerkt. De eerste 4 uur was de bus luxe en ondanks een paar keer zo'n 30 cm omhoog te zijn gekomen vanwege kuilen in het wegdek en het in mezelf gezongen hebben we gaan van links naar recht en weer terug naar links kwam ik al redelijk bleekjes aan op de tijdelijke plaats van bestemming. Net genoeg tijd om iets te eten en drinken te kopen en een sanitaire stop te maken, gelukkig ging ik na de 'pitsstop' pas eten want anders...... (geen aanrader een wc op een busstation bahh)
IK had zo gehoopt dat het tweede deel minimaal gelijk zou zijn aan de vorige reis, alleen gingen we nu 5 uur met een local bus (dus veel te veel personen + bagage + geen airco + een veel te vaak opgelapt busje) verder en als de weg regelmatig weg is, je bijna bij elke boom een stop maakt denk je maar aan een ding. Reizen met de bus in Indonesie als je er inzit wil je er zo snel mogelijk uit en als je op de plaats van bestemming aankomt dan ben je heel erg blij en achteraf heb je weer een goed verhaal te vertellen en daar gaat het allemaal om;-)

Uiteindelijk na 9 uur reizen aangekomen in Pangandaran en na een verfrissende douche het dorpje ingegaan. Het was erg rustig en ik denk dat de meeste reizigers slimmer waren dan ik en ze hebben Pangandaran geskipped. Daar zit je dan als een van de weinige touristen aan het strand in een restaurant, waar je gek wordt van de muggen en andere steek- en jeuk insecten. Voor de gezelligheid had ik beter kunnen doorreizen maar na gesproken te hebben met een aantal lokale gidsen over excursies en getrakteerd te zijn op een waanzinnig waterballet en omweersfestijn is de avond toch nog een beetje gezellig en geslaagd geweest, alleen volgende keer vraag ik toch of er iemand met me durft en wil meereizien, Herbert...??
De volgende dag vroeg opgestaan en niet gaan bakken aan het strand maar naar een nationaalpark gegaan dat tegen Pangandaran aanligt. Dit was een goed idee want het was er veel koeler en omdat het rustig was heb ik geluk gehad met dieren. Zo heb ik verschillende apenssoorten gezien, waarvoor ik overigens banger was dan andersom, varanen, herten en een neushoornvogel en niet te vergeten de Indonesische mug. Al met al indrukwekkend en ik voelde me net een Indiana Jones en na een lange jungle tocht weer de bewoonde wereld ingegaan omdat ik zin had in een koude coke en een ijsje want vakantie is vaak aan jezelf denken maar vooral goed voor jezelf zorgen!

In de late namiddag nog een strandwandeling gemaakt en ik was niet de hele tijd alleen want geregeld had ik aanspraak van meerdere (veel jongere) meiden. Denk je willen ze alleen maar Engels oefenen en als ze je nu eens een overheerlijke Indonesische rijsttafel aanbieden nee dat zat er dus ff niet in.

Toen de scherming inviel was het badman tijd en kwamen de vleermuizen en vleerhonden uit de jungle en daar zaten een paar zeer grote exemplaren tussen, gelukkig hebben we dit soort ' honden' niet in Nederland, want cute zijn ze zeker niet.

Na 1 dag was Pangandaran voldoende voor me ondanks dat het de vakantiebestemming is van vele Indonesiers, alleen jammer dat je vanwege de stroming niet in de zee kan zwemmen en ik was wel toe aan meer avontuur en actie en strand en zee zal ik de komende weken nog veel vaker tegenkomen.......